Abdullah1152. (b. Mes’ûd) (ra) anlatıyor: “Peygamber (sav) Huneyn ganimetlerini taksim ettiğinde, ensardan bir adam, ‘(Resûlullah) bu taksimde Allah’ın rızasını gözetmemiştir.’ dedi. Bunun üzerine Peygamber’e (sav) geldim ve söyleneni kendisine aktardım. Yüzünün rengi değişti ve şöyle buyurdu: ‘Allah’ın rahmeti Musa’nın üzerine olsun! Ona, bundan daha fazla eziyet edilmişti de o sabretmişti.’ ” (B4335 Buhârî, Meğâzî, 57)
İbn Abbâs (ra) anlatıyor: “Bir gün Peygamber (sav) yanımıza çıka-1153. geldi ve şöyle buyurdu: ‘Bana ümmetler gösterildi. (Baktım ki) bir peygamber yanında (kendisine inanan) bir tek adamla, bir peygamber iki adamla, bir başka peygamber yanında bir grupla geçiyor. Bir peygamberin ise yanında kimse yok! Ufku kaplayan büyük bir siyahlık gördüm ve bunun kendi ümmetim olmasını umdum. Denildi ki ‘Bu, Musa ve kavmidir.’ ...” (B5752 Buhârî, Tıb, 42)
Ebû Hüreyre’den (ra) nakledildiğin1154. e göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: “Dâvûd’a (as) (Zebur’u) okumak kolaylaştırıldı. O, binek hayvanlarının sefere hazırlanmasını emrederdi, onlar da eyerlenirdi. Ancak hayvanlar eyerlenmeden önce (Zebur’dan) okuyacağını okurdu. Ayrıca o, kendi elinin emeğinden başkasını yemezdi.”
(B3417 Buhârî, Enbiyâ, 37)