Enes’in naklettiğine göre, Resûlullah (sav) sık sık şöyle derdi: 524. “Ey kalpleri (hâlden hâle) değiştiren (Allah’ım)! Kalbimi dinin üzere sabit kıl.”
 (T2140 Tirmizî, Kader, 7)

Ebû Mâlik el-Eş’arî’nin naklettiğin525. e göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “...Namaz bir nurdur, sadaka bir burhandır, sabır bir ışıktır...”
 (M534 Müslim, Tahâret, 1)

Enes b. Mâlik (ra) anlatıyor: “Hz. Peygamber (sav) bir kabrin ba-526. şında ağlamakta olan bir kadına rastladı ve ‘Allah’tan kork ve sabret.’ dedi. Kadın, “Git başımdan, başıma gelen musibeti sen yaşamadın!” diye cevap verdi. Hz. Peygamber’i tanımıyordu. Kendisine, onun Peygamber (sav) olduğu söylendi. Bunun üzerine kadın Hz. Peygamber’in (sav) kapısına gitti, kapıda bekleyen herhangi bir görevli de yoktu. (Peygamber’in yanına girdi ve); “Seni tanıyamadım.” dedi. Peygamber Efendimiz de, ‘Sabır, ancak (musibetin) ilk başa geldiği anda (olmalı)dır.’ buyurdu. (B1283 Buhârî, Cenâiz, 31; M2140 Müslim, Cenâiz, 15)

Ebû Hüreyre’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle bu-527. yurdu: “Güçlü kimse, insanları güreşte yenen değil, bilakis öfke anında kendisine hâkim olandır.”
 (M6643 Müslim, Birr, 107)

HAYÂ İSLÂM AHLÂKININ ÖZÜ