Mansûr b. Safiyye’nin, annesi aracılığıyla naklettiğine göre, Hz. 269. Âişe ona şöyle demiştir: “Ben âdetli olduğum hâlde Hz. Peygamber (sav) kucağıma yaslanır, Kur’an okurdu.” (B297 Buhârî, Hayız, 3; M693 Müslim, Hayız, 15)

Hz. Âişe’den nakledildiğine göre, Ebû Hubeyş’in kızı Fâtıma 270. Hz. Peygamber’e (sav), “Devamlı kanamam oluyor ve hiç temizlenemiyorum. Acaba namaz kılmayı bıraksam mı?” diye sorunca Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuştur: “Hayır. Bu, damar(dan gelen bir kan)dır (âdet kanaması değildir). Normalde âdet gördüğün günler süresince namaz kılmayı terk et. Sonra yıkan ve namazını kıl.”
 (B325 Buhârî, Hayız, 24; M753 Müslim, Hayız, 62)

Muâze (isimli bir kadın) anlatıyor: Hz. Âişe’ye, “Âdetli kadına ne 271. oluyor da, (tutamadığı) oruçları kaza ettiği hâlde (kılamadığı) namazları kaza etmiyor?” diye sordum. Hz. Âişe, “Sen Harûrî (Sadece Kur’an’da harfiyen bulunan hükümlerle yetinen bir Hâricî) misin?” diye cevaplayınca, “Hayır, Harûrî değilim ama soruyorum.” dedim. Bunun üzerine Hz. Âişe, “Biz (Resûlullah zamanında) âdet olurduk, orucu kaza etmemiz bize emredilir ama namazı kaza etmemiz emredilmezdi.” dedi. (M763 Müslim, Hayız, 69; B321 Buhârî, Hayız, 20)

İbn Mes’ûd’dan (ra) rivayet edildiğine göre, bir adam Hz. 272. Peygamber’e (sav), “Amellerin/İbadetlerin en faziletlisi hangisidir?” diye sordu. Peygamber Efendimiz, “Vaktinde kılınan namazdır...” buyurdu. (B7534 Buhârî, Tevhîd, 48)

NAMAZIN KILINIŞI KULUN RABBİYLE BULUŞMASI