Hemmâm b. Münebbih, “Bu, bize Ebû Hüreyre’nin Resû lullah’tan 1096. (sav) naklettiği hadislerdir.” diyerek birtakım hadisler zikretti. Onlardan birisinde Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Vallahi birinizin, ailesi hakkında yaptığı bir yemininde ısrarcı olması, Allah katında (yeminini bozarak) O’nun farz kıldığı kefareti vermesinden daha büyük günahtır.”
(M4291 Müslim, Eymân, 26; B6625 Buhârî, Eymân ve nüzûr, 1)

Süleyman b. Amr b. Ahvas’ın naklettiğin1097. e göre, babası şunları anlatmıştır: Hz. Peygamber’in (sav) Veda Haccı’nda şöyle buyurduğunu işittim: “...Bilesiniz ki kişi ancak kendi işlediği suçtan sorumludur. Baba, evlâdının suçundan, evlât da babasının suçundan dolayı cezalandırılmaz. ...” (İM3055 İbn Mâce, Menâsik, 76)

Hz. Âişe’nin naklettiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyur-1098. muştur: “Elinizden geldiği kadar Müslümanlardan cezaları düşürün. Şayet bir çıkış yolu bulursanız (davalıyı) serbest bırakın. Çünkü yöneticinin yanılıp affetmesi, yanılıp ceza vermesinden daha hayırlıdır.” (T1424 Tirmizî, Hudûd, 2)

Amr b. Şuayb’ın, babası aracılığıyla dedesinden naklettiğine 1099. göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: “Ceza gerektiren durumlarda davayı bana getirmeden önce birbirinizi affetmeye çalışın. Aksi takdirde ceza gerektiren bir dava bana geldiğinde, benim hüküm vermem kaçınılmaz olur.” (N4889 Nesâî, Kat’u’s-sârık, 5)

İYİLİK VE KÖTÜLÜK SOSYAL SORUMLULUKLAR ve MÜEYYİDELER