Muâz b. Cebel’den nakledildiğin905. e göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Savaş iki türlüdür: Allah’ın rızasını kazanmak isteyen, komutanına itaat eden, değerli malını bu yolda harcayan, arkadaşına kolaylık gösteren ve bozgunculuktan kaçınan kimsenin uykusu da uyanıklığı da tamamıyla sevap olarak yazılır. Gösteriş ve başkalarına duyurmak için savaşan, komutanına isyan eden ve yeryüzünde bozgunculuk çıkaran kimse ise bundan hiçbir karşılık göremez.” (N3190 Nesâî, Cihâd, 46)

Ebu’n-Nadr, Eslem kabilesinden ve Hz. Peygamber’in (sav) 906. ashâbından olan Abdullah b. Ebû Evfâ isimli bir kişinin, Harûrîler (Hâricîler) üzerine sefere çıktığında Ömer b. Ubeydullah’a yazdığı mektupta şunu naklettiğini anlatıyor: “Resûlullah (sav) düşmanla karşılaştığı bir gün, güneş (batıya) meyledene kadar bekledi ve ashâbının arasında ayağa kalkarak şöyle seslendi: “Ey insanlar! Düşmanla karşılaşmayı temenni etmeyin. Allah’tan afiyet isteyin. Fakat onlarla karşılaştığınız zaman da sabredin. Ve bilin ki cennet kılıçların gölgeleri altındadır.” (M4542 Müslim, Cihâd ve siyer, 20; B3025 Buhârî, Cihâd, 156)

Ebû Hüreyre’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle 907. buyurmuştur: “Harp, hiledir.” (M4540 Müslim, Cihâd, 18; B3030 Buhârî, Cihâd, 157)

ESİRLERİN HUKUKU HERKESE ÖZGÜRLÜK