Amr b. Şuayb’ın, babası aracılığıyla dedesinden naklettiğine 1091. göre, Resûlullah (sav) hizmetçinin ev sahibi lehine şahitlik yapmasını kabul etmedi. Fakat başkalarına şahitlik yapmasına izin verdi. (D3600 Ebû Dâvûd, Kadâ’, 16)

Abdullah (b. Mes’ûd) (ra) tarafından nakledildiğine1092.  göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Yalan yere yemin ederek Müslüman bir kişinin malını ele geçiren kimse, Allah’a kavuştuğunda O’nu (kendisine) öfkelenmiş hâlde bulur.” (B7445 Buhârî, Tevhîd, 24)
Abdullah (b. Ömer) (ra) tarafından nakledildiğine göre, Hz. 1093. Pey gamber (sav) şöyle buyurmuştur: “Yemin eden kimse ya Allah adına yemin etsin ya da sussun!” (B2679 Buhârî, Şehâdât, 26)

İbn Abbâs’tan nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle bu-1094. yurmuştur: “Eğer insanlara sırf iddialarından dolayı haklar verilecek olsaydı, bazı kimseler bazılarının kanlarının ve mallarını(n kendilerinin olduğunu) iddia ederlerdi. Hâlbuki yemin etmek davalıya düşer.” (İM2321 İbn Mâce, Ahkâm, 7)

Ebû Hüreyre’nin işittiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyur-1095. muştur: “Yemin, alışverişte kâr getirir (ama) bereketi götürür.” (D3335 Ebû Dâvûd, Büyû’, 6; N4466 Nesâî, Büyû’, 3

SUÇ ve CEZA KABAHATLER ve MÜEYYİDELER