Enes (b. Mâlik) şöyle demiştir: “Resûlullah (sav), sövüp sayan, 1276. lânet edip duran, kötü sözler söyleyen birisi değildi...” (HM12299 İbn Hanbel, III, 127)
Cerîr b. Abdullah şöyle demiştir: “Müslüman olduğum günden 1277. beri Resûlullah (sav) beni hiç kapıdan çevirmedi. Beni her gördüğünde mutlaka gülümserdi.” (T3820 Tirmizî, Menâkıb, 41)
Ebû Hüreyre şöyle demiştir: “Resûlullah’tan (sav) daha fazla 1278. ashâbıyla istişare eden bir kimse görmedim.” (T1714 Tirmizî, Cihâd, 35; HM19136 İbn Hanbel, IV, 329)
Enes (b. Mâlik) tarafından rivayet edildiğin1279. e göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “ Sizden biriniz, beni anne-babasından, çocuğundan ve bütün insanlardan daha çok sevmedikçe (tam anlamıyla) iman etmiş olmaz. ” (B15 Buhârî, Îmân, 8)
Enes (b. Mâlik) anlatıyor: “(Ashâbın), Resûlullah’tan (sav) da-1280. ha çok sevdikleri hiç kimse yoktu. Ancak onu gördükleri zaman, onun bundan hoşlanmadığını bildikleri için, ayağa kalkmazlardı.” (T2754 Tirmizî, Edeb, 13)