Enes (b. Mâlik) (ra) şöyle demişti234. r: “Peygamber (sav) kurrâ denilen bir birliği (dini anlatmaları için Necd’e) göndermiş ve onlar (Maûne Kuyusu başında pusuya düşürülüp) öldürülmüşlerdi. Ben Peygamber’in (sav) onların öldürülmelerine üzüldüğü kadar hiçbir şeye üzüldüğünü görmedim. (O kadar ki) bir ay sabah namazında kıyamda kunut okudu...” (B6394 Buhârî, Deavât, 58)

Ali b. Ebû Tâlib’den nakledildiğine göre, Hz. Peygamber vitir 235. namazının sonunda şöyle dua ederdi: “Allah’ım! Gazabından rızana sığınırım, cezalandırmandan affına sığınırım. Senden (gelecek her türlü azaptan) Sana sığınırım. Seni lâyıkıyla övmeyi beceremem. Sen, kendini övdüğün gibisin.”
 (N1748 Nesâî, Kıyâmü’l-leyl, 51)

Ebû Hüreyre’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) bir ay 236. yatsı namazında kunut yaptı ve kunutunda şöyle buyurdu: “... Allah’ım! Zayıf düşürülmüş müminleri (müşriklerin baskısından) kurtar!...”
 (D1442 Ebû Dâvûd, Vitr, 10)

Ebû Hüreyre anlatıyor: “Ey Allah’ın Resûlü, müşriklere beddua 237. et!” denildi. Resûlullah ise, “Ben lânetçi olarak gönderilmedim; bilakis ben rahmet olarak gönderildim.” buyurdu. (M6613 Müslim, Birr, 87

ŞÜKÜR NİMETLERİN KADRİNİ BİLMEK!