Abdullah b. Ma’kil anlatıyor: Babam, Abdullah b. Mes’ûd’un ya-247. nındayken onun şöyle dediğini duymuş: “Resûlullah’ı (sav), ‘(Günahtan) pişmanlık duymak, tevbedir.’ buyururken işittim.”
 (HM4012 İbn Hanbel, I, 423)

Abdullah (b. Mes’ûd) tarafından nakledildiğine göre, Allah 248. Resûlü (sav) şöyle buyurmuştur: “Günahtan tevbe etmek, günahı terk edip bir daha ona dönmemektir.”
 (HM4264 İbn Hanbel, I, 446)

Esmâ b. Hakem el-Fezârî anlatıyor: Ali’yi (ra) şunları söyler-249. ken işittim: Ebû Bekir’in bana haber verdiğine göre —ki Ebû Bekir (ra) doğruyu söyler— o, Allah Resûlü’nü (sav) şöyle derken işitmiş: “Bir kimse bir günah işler de ardından güzelce abdest alır, sonra kalkıp iki rekât namaz kılar ve Allah’tan bağışlanma dilerse, Allah onu mutlaka bağışlar.”
 (D1521 Ebû Dâvûd, Vitr, 26)

Ebû Ubeyde b. Abdullah’ın, babasından (Abdullah b. Mes’ûd’ 250. dan) naklettiğine göre, Allah Resûlü (sav) şöyle buyurmuştur: “Günahından tevbe eden kimse, günahsız kimse gibidir.”
 (İM4250 İbn Mâce, Zühd, 30)

Ebû Hüreyre’den nakledildiğine göre, Allah Resûlü (sav) şöy-251. le buyurmuştur: “Biriniz kaybettiği hayvanını bulduğu zaman ne kadar seviniyorsa, muhakkak Allah da sizden birinin tevbesine bundan daha çok sevinir.”

(M6953 Müslim, Tevbe, 2)

TEMİZLİK MADDÎ ve MÂNEVÎ ARINMA