Ali b. Ebû Tâlib’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) na-511. maza kalktığında şöyle derdi: “Yüzümü, hanîf (hakka yönelmiş) olarak, gökleri ve yeri yaratan Allah’a döndürdüm. Ben müşriklerden (Allah’a ortak koşanlardan) değilim. Şüphesiz benim namazım da, diğer ibadetlerim de, yaşamam da, ölümüm de âlemlerin Rabbi Allah içindir... Allah’ım, bütün hayır senin elindedir. Şer ise sana nisbet edilmez/şer ile sana yaklaşılmaz...” (M1812 Müslim, Müsâfirîn, 201)

Enes b. Mâlik’ten nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle bu-512. yurmuştur: “Müminin durumu ne hoştur! Allah’ın takdir ettiği her şey mutlaka onun hayrına olur.”
 (HM20549 İbn Hanbel, V, 25)

Câbir b. Abdullah (ra) şöyle demiştir: “Resûlullah (sav) bizlere 513. Kur’an’dan bir sûre öğretir gibi, her konuda istihare yapmayı öğretirdi...” (B1162 Buhârî, Teheccüd, 25)

Hz. Ali (ra) anlatıyo514. r: “Bir keresinde Medine’deki Bakî’ Kabristanı’nda bir cenazede bulunuyorduk. Peygamber (sav) yanımıza gelip oturdu. Biz de onun çevresine toplandık. Elinde bir çubuk vardı. Başını düşünceli bir şekilde aşağıya doğru eğdi ve elindeki çubukla yerde çizgiler çizmeye başladı. Sonra, ‘Hiçbiriniz, (hatta) hiçbir canlı yoktur ki cennet ve cehennemdeki gideceği yer ile saîd (mutlu) veya şakî (bedbaht) olduğu (önceden) yazılmış olmasın.’ buyurdu.” (B1362 Buhârî, Cenâiz, 82; M6731 Müslim, Kader, 6)

Sa’d (b. Ebû Vakkâs) tarafından nakledildiğine göre, Resûlullah 515. (sav) şöyle buyurmuştur: “İnsanoğlu, Allah’ın kendisi için takdir ettiğine rıza gösterirse mutlu olur. Şayet, Allah’tan hayırlı olanı ummayı terk eder ve Allah’ın kendisi için takdir ettiğine kızıp, isyan ederse bedbaht olur.”
 (T2151 Tirmizî, Kader, 15)
İsmâil b. Muhammed’in, babası aracılığı ile dedesi Sa’d b. Ebû 516. Vakkâs’tan naklettiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Üç şey insanoğlunun mutluluğundan, üç şey de insanoğlunun bedbahtlığındandır. İnsanoğlunun mutluluğundan olan şeyler; iyi bir eş, oturmaya müsait bir ev ve uygun bir binektir. İnsanoğlunun bedbahtlığından olan şeyler ise, kötü bir eş, kötü bir ev ve kötü bir binektir.”
 (HM1445 İbn Hanbel, I, 169)

Hâris b. Ebû Yezid’in naklettiğine göre, Câbir b. Abdullah, Hz. 517. Pey gamber’i (sav) şöyle derken işitmiştir: “Ölümü istemeyin. Zira can vermek (sekerâtü’l-mevt) çok zordur. Kişinin ömrünün uzun olması ve Allah’ın insana, tevbe ile kendisine yönelme imkânı vermesi onun için mutluluktur.”
 (HM14618 İbn Hanbel, III, 333)

İbn Ömer’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah (sav), Mek-518. ke’nin fethi günü insanlara hitap ederek şöyle buyurmuştur: “Ey İnsanlar! Allah sizden câhiliye gururunu ve atalarla övünme âdetini gidermiştir. İnsanlar iki gruptur: İyi, takva sahibi, Allah katında değerli kişi ve günahkâr, bedbaht Allah katında değersiz kişi. İnsanlar, Âdem’in çocuklarıdır ve Allah, Âdem’i topraktan yaratmıştır...”

(T3270 Tirmizî, Tefsîrü’l-Kur’ân, 49; D5116 Ebû Dâvûd, Edeb, 110, 111)

Ebû Hüreyre’nin rivayet ettiğine göre Resûlullah (sav), 519. “Şakî (bedbaht) dışında kimse cehennem ateşine girmez.” buyurmuş, “Ey Allah’ın Resûlü, şakî kimdir?” diye kendisine sorulunca da, “Şakî, Allah için hiçbir taatte (ibadet ve amelde) bulunmayan ve Allah için hiçbir kötülüğü (günahı) terk etmeyen kimsedir.” cevabını vermiştir. (İM4298 İbn Mâce, Zühd, 35; HM8578 İbn Hanbel, II, 349

AZİM ve SEBAT MÜMİNİN AYIRICI VASFI