Ebû Hüreyre’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah (sav) şöy-1062. le buyurmuştur: “Müslüman, diğer Müslümanların, dilinden ve elinden salim olduğu (zarar görmediği) kimsedir. Mümin de insanların, canları ve malları hususunda (kendilerine zarar vermeyeceğinden) emin oldukları kimsedir.” (T2627 Tirmizî, Îmân, 12)
Ebû Hüreyre’den rivayet etdildiğine göre, Resûlullah (sav) şöy-1063. le buyurmuştur: “...Her Müslüman’ın diğer Müslüman’a kanı, malı ve ırzı (şeref ve namusu) haramdır (dokunulmazdır)!” (M6541 Müslim, Birr, 32)
Ebû Hâzim’in, Sehl b. Sa’d’dan (ra) rivayet ettiğin1064. e göre, Hz. Peygamber (sav) Hayber Savaşı sırasında (Hz. Ali’ye) şöyle demiştir: “... Allah’a yemin ederim ki senin vasıtanla Allah’ın bir kişiye hidayet vermesi, kırmızı develerin olmasından daha hayırlıdır.” (B3009 Buhârî, Cihâd, 143)
Behz b. Hakîm’in, babası aracılığıyla dedesinden naklettiğine 1065. göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Allah, Müslüman olduktan sonra şirke düşen hiçbir müşrikin amelini, müşriklerden ayrılıp Müslümanlara dönmediği sürece kabul etmez.” (İM2536 İbn Mâce, Hudûd, 2)