Cündeb b. Abdullah el-Becelî’den nakledildiğine göre, Resû-1079. lullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Kim ırkçılık propagandası yaparak veya kabileciliğe/ırkçılığa destek vererek yoldan çıkmış bir topluluğun bayrağı altında öldürülürse, onun ölümü câhiliye ehlinin ölümü gibidir.” (M4792 Müslim, İmâre, 57)

Cübeyr b. Mut’im’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) şöy-1080. le buyurmuştur: “Irkçılığa çağıran bizden değildir. Irkçılık davası uğruna savaşan bizden değildir. Irkçılık davası uğruna ölen bizden değildir.” (D5121 Ebû Dâvûd, Edeb, 111-112)

İbn Ömer’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav), Mekke’nin 1081. fethi günü insanlara bir hutbe vererek şöyle buyurmuştur: “Ey İnsanlar! Allah sizden câhiliye gururunu ve atalarla övünme âdetini gidermiştir. İnsanlar iki gruptur: İyi, takva sahibi, Allah katında değerli kişi ve günahkâr, bedbaht, Allah katında değersiz kişi. İnsanlar Âdem’in çocuklarıdır. Ve Allah Âdem’i topraktan yaratmıştır...”

(T3270 Tirmizî, Tefsîru’l-Kur’ân, 49; D5116 Ebû Dâvûd, Edeb, 110-111)

Ümmü Seleme’den (ra) nakledildiğin1082. e göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “ Ben, ancak bir insanım. Davalarınızı bana getiriyorsunuz. Bazılarınız delilini ifade etmede bir kısmınızdan daha başarılı olabilir ve ben de ondan dinlediklerime göre karar veririm. Şayet ben herhangi birine kardeşinin hakkı olan bir şeyin verilmesine hükmedersem, o kimse bunu almasın. Çünkü ben (bu hükümle) ona ateşten bir parça vermişimdir. ”

(B7169 Buhârî, Ahkâm, 20)

Abdurrahmân b. Ebû Bekre anlatıyor: “Babam (Ebû Bekre) Si-1083. cistan kadısı olan Ubeydullah b. Ebû Bekre’ye bir mektup yazarak —ki onun için bu mektubu ben yazdım— şöyle dedi: Öfkeliyken iki kimse arasında hüküm verme. Zira ben Resûlullah’ı (sav) şöyle derken işittim: ‘Bir kimse öfkeli iken iki kişi arasında hüküm vermesin!’ ”

(M4490 Müslim, Akdiye, 16)

Abdullah b. Ebû Evfâ’nın naklettiğine göre, Resûlullah (sav) 1084. şöyle buyurmuştur: “ Allah, haksızlık etmediği sürece hâkimle beraberdir. Haksızlık yaparsa Allah ondan uzaklaşır, şeytan onunla beraber olur. ”

(T1330 Tirmizî, Ahkâm, 4)

Amr b. Âs’ın işittiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuş-1085. tur: “ Hâkim hüküm vereceği zaman ictihad eder (olanca imkân ve gücü ile hakkı arar) sonra isabetli hüküm verirse, kendisine iki sevap vardır. Ama hüküm verirken ictihad eder sonra yanılırsa ona bir sevap vardır. ” (B7352 Buhârî, İ’tisâm, 21; M4487 Müslim, Akdiye, 15)

Amr b. Şuayb’ın, babası aracılığıyla dedesinden naklettiğine 1086. göre, Hz. Peygamber (sav) bir hutbesinde şöyle buyurmuştur: “Delil getirmek davacıya, yemin etmek ise davalıya düşer.” (T1341 Tirmizî, Ahkâm, 12)

ŞAHİTLİK İNSANÎ BİR ÖDEV