İbn Mes’ûd şöyle demiştir: “Peygamber (sav) bizleri usandır-1271. mamak amacıyla vaaz için belli günler kollardı.” (B68 Buhârî, İlim, 11; M7127 Müslim, Sıfâtü’l-münâfıkîn, 82)
Ebû Hüreyre’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle 1272. buyurmuştur: “...Bana sözün özü verildi...” (M1167 Müslim, Mesâcid, 5: B2977 Buhârî, Cihâd, 122)
Muâviye b. Hakem es-Sülemî (namazda konuştuğu ve ashâbın 1273. tepkisini aldığı zaman olanları) şöyle anlatmaktadır: “...Ne ondan önce ne de sonra daha güzel öğreten birini gördüm. Vallahi Resûlullah beni ne azarladı ne bana vurdu ne de hakaret etti. Sadece, ‘Bu namazda insan kelâmı konuşulmaz. Namaz ancak tesbih, tekbir ve Kur’an okumaktır.’ dedi.” (M1199 Müslim, Mesâcid, 33)
Üsâme b. Şerîk şöyle demişti1274. r: “Hz. Peygamber’in huzuruna geldiğimde gördüm ki ashâbı (onu hürmet içinde sessizce dinlerken) âdeta başlarının üzerinde birer kuş varmış gibiydiler...” (D3855 Ebû Dâvûd, Tıb, 1)
Enes (ra) şöyle demiştir: “Hz. Peygamber’e on yıl hizmet et-1275. tim. Bana bir kez bile ‘Öf!’ , ‘Niye böyle yaptın?’ ve ‘Niçin şöyle yapmadın!’ demedi.” (B6038 Buhârî, Edeb, 39; B2768 Buhârî, Vesâyâ, 25)