Abdullah (b. Mes’ûd) tarafından nakledildiğine göre, Resûlullah 1311. (sav) duayı ve istiğfarı üçer defa yapmaktan hoşlanırdı. (D1524 Ebû Dâvûd, Vitr, 26)
Ebû Ümâme anlatıyor: “Resûlullah (sav) öyle çok dua ederdi ki 1312. bir kısmını ezberleyemezdik. ‘Ey Allah’ın Resûlü, çok dua ediyorsun bir kısmını ezberleyemiyoruz!’ dedik. Bunun üzerine şöyle buyurdu: ‘Size bütün bunları kapsayan bir dua öğreteyim mi? Şöyle dersiniz: Allah’ım! Senden, Peygamberin Muhammed’in (sav) dilediği güzelliklerden biz de isteriz ve Peygamberin Muhammed’in (sav) sana sığındığı kötülüklerden biz de sana sığınırız. Yardım edecek olan sensin. Sonunda sana ulaşacağız. Allah’ın yardımı olmaksızın kudret ve kuvvete ermek mümkün değildir.’ ” (T3521 Tirmizî, Deavât, 88)
Mâlik (b. Huveyris) anlatıyo1313. r: “Biz aynı yaşlarda gençler olarak Peygamber’in (sav) yanına geldik. O bize şöyle buyurdu: ‘...Benim nasıl namaz kıldığımı gördüyseniz siz de öyle namaz kılın. Namaz vakti geldiğinde içinizden biri sizin için ezan okusun. En büyüğünüz de size imam olsun (namaz kıldırsın).’ ” (B631 Buhârî, Ezân, 18)
İbn Cüreyc’den nakledildiğine göre, Ebu’z-Zübeyr, Câbir b. 1314. Abdullah’ı şöyle derken işitmiştir: Hz. Peygamber’i (sav) Kurban Bayramı günü bineğinin üzerinde şeytan taşlarken gördüm, şöyle diyordu: “Hac ibadetinin gereklerini (beni izleyerek) öğrenin. Çünkü bilmiyorum, belki de bu haccımdan sonra bir daha haccedemem.” (M3137 Müslim, Hac, 310)