Nâfi’den nakledildiğine göre, Abdullah (b. Ömer) ona şunları 1363. anlatmıştır: “Hz. Peygamber’in (sav) savaşlarından birinde öldürülmüş bir kadın bulundu. Bunun üzerine Resûlullah (sav) kadınların ve çocukların öldürülmesini kabul etmedi.” (B3014 Buhârî, Cihâd, 147)

Süleyman b. Büreyde’nin, babasından rivayet ettiğine göre, 1364. Resûlullah (sav) birini orduya komutan olarak tayin ettiğinde ona özel olarak, Allah karşısında takva sahibi olmasını, beraberindeki Müslüman askerlere iyi davranmasını tavsiye eder ve şöyle derdi: “Allah’ın adıyla ve Allah yolunda savaşın. Allah’ı inkâr edenlerle savaşın. Savaşın, fakat hainlik yapmayın, zulmetmeyin, öldürdüğünüz kimselerin organlarını kesmeyin ve çocukları öldürmeyin.” (T1408 Tirmizî, Diyât, 14)

Abdullah b. Amr’dan nakledildiğine1365.  göre, Resûlullah (sav) Bedir günü üç yüz on beş kişi ile çıktı ve “Allah’ım, bu askerler kendilerini taşıyacak bir binekten yoksunlar, onları sen taşı! Allah’ım, onlar çıplaklar, onları sen giydir! Allah’ım, onlar açlar, onları sen doyur!” diye dua etti. Neticede Allah Bedir günü kendisine zafer nasip etti. Dönüşte her biri mutlaka bir ya da iki deveyle, elbiseli ve karınları tok olarak (Medine’ye) gelmişlerdi.
(D2747 Ebû Dâvûd, Cihâd, 145)

UHUD KAZANIRKEN KAYBETMEK