İbn Abbâs anlatıyor: “Resûlullah (sav) Akabe sabahı (Aka-1397. be cemresine taş atılacak olan bayramın ilk günü sabahı) devesinin üzerinde iken, ‘Benim için çakıl taşları topla.’ buyurdu. Bunun üzerine onun için parmaklarıyla fırlatılacak büyüklükte yedi tane çakıl taşı topladım. Onları avucunda hareket ettirerek şöyle buyurdu: ‘Bunlar gibi (küçük taşlar) atın.’ Sonra sözlerine şunları ekledi: ‘Ey insanlar! Dinde aşırılıktan sakının. Çünkü sizden öncekiler dinde aşırılığa kaçtıkları için helâk oldular.’ ” (İM3029 İbn Mâce, Menâsik, 63; N3059 Nesâî, Menâsikü’l-hac, 217)

İbn Cüreyc’in Ebu’z-Zübeyr’den naklettiğine göre, Câbir (b. Ab-1398. dullah) şöyle demiştir: “Hz. Peygamber’i (sav) Kurban Bayramı’nın birinci günü devesinin üzerinde şeytana taş atarken gördüm, bir yandan da şöyle diyordu: ‘Hacdaki görevlerinizi (beni izleyerek) öğrenin! Çünkü bilmiyorum, belki de bu haccımdan sonra bir daha haccedemem.’ ” (M3137 Müslim, Hac, 310; D1970 Ebû Dâvûd, Menâsik, 77)

Ebû Hüreyre’den nakledildiğin1399. e göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: “Bize mirasçı olunmaz, geriye bıraktığımız ise sadakadır!” (M4585 Müslim, Cihâd, 56)

Hz. Âişe diyor ki: “Resûlullah (sav) vefatında geriye ne bir dinar, 1400. ne bir dirhem, ne koyun ne de deve bıraktı. Hiçbir şey de vasiyet etmedi.” (M4229 Müslim, Vasiyye, 18; N3651 Nesâî, Vesâyâ, 2)

HZ. PEYGAMBER’İN VEFATI REFÎK-İ A’LÂ’YA!