Ebû Berze’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav), yatsıdan önce 1513. uyumayı ve yatsı sonrasında da (oturup) konuşmayı hoş karşılamazdı. (B568 Buhârî, Mevâkîtü’s-salât, 23)
Berâ b. Âzib, Hz. Peygamber’in (sav) kendisine şunları söyledi-1514. ğini bildirmiştir: “Yatacağın zaman namaz için abdest aldığın gibi abdest al. Sonra sağ tarafın üzerine yat ve şöyle de: ‘Allah’ım! Kendimi sana teslim ettim. İşimi sana havale ettim. Sırtımı sana dayadım, sana karşı ümit ve korku besleyerek... Senden sığınacak yer yine sensin, senden kurtulacak yer de yine sensin. Allah’ım! İndirdiğin kitabına ve gönderdiğin peygamberine iman ettim.’ Şayet o gece ölecek olursan fıtrat üzere ölürsün. (Uyumadan önce) söyleyeceğin son sözler bunlar olsun.”
(B247 Buhârî, Vudû’, 75)
Amr b. Şuayb’ın, babası aracılığıyla dedesinden naklettiğine 1515. göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Allah, nimetinin eserinin kulunun üzerinde görülmesini sever.” (T2819 Tirmizî, Edeb, 54; HM20176 İbn Hanbel, IV, 438)
Ebû Ümâme’nin naklettiğine göre, Resûlullah’ın (sav) ashâbı 1516. bir gün onun yanında dünya nimetleri hakkında konuştular. Bunun üzerine Resûlullah (sav), “Duymuyor musunuz, duymuyor musunuz? Sadelik imandandır, sadelik imandandır!” buyurdu. (D4161 Ebû Dâvûd, Tereccül, 1)