İbn Ömer’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle bu-1517. yurmuştur: “Yüce Allah, kibrinden dolayı elbisesini yerde sürükleyen kimseye (rahmet nazarıyla) bakmaz.” (M5453 Müslim, Libâs ve zînet, 42; B5783 Buhârî, Libâs, 1)

Abdullah b. Mes’ûd’dan nakledildiğine göre, Hz. Peygamber 1518. (sav) şöyle buyurmuştur: “Kalbinde zerre kadar kibir bulunan kimse cennete giremez.” Bu söz üzerine bir adam, “İnsan, elbisesinin ve ayakkabısının güzel olmasından hoşlanır.” deyince Hz. Peygamber (sav), “Şüphesiz ki Allah güzeldir, güzelliği sever. Kibir ise hakikati inkâr etmek ve insanları küçük görmektir.” buyurmuştur. (M265 Müslim, Îmân, 147)

Ebû Saîd anlatıyor: “Resûlullah (sav) yeni bir elbise giydiği za-1519. man sarık, gömlek ya da ridâ olsun o elbisenin ismini söyler ve şöyle dua ederdi: ‘Allah’ım, sana hamdolsun! Bunu bana sen giydirdin. Senden bu elbisenin hayrını ve hayırda kullanılmasını istiyorum. Onun şerrinden ve şerde kullanılmasından da sana sığınıyorum.’ ” (T1767 Tirmizî, Libâs, 29; D4020 Ebû Dâvûd, Libâs, 1)

Temîm kabilesinden Hz. Peygamber’in vahiy kâtibi olan Hanza-1520. la şunları anlatmıştır: “Resûlullah’ın (sav) yanındaydık... O şöyle buyurdu: ‘Hanzala! Benim yanımdaki hâlinizi ayrıldıktan sonra da sürdürseydiniz melekler evinizdeyken —ya da yolda— sizinle musâfaha ederlerdi. Fakat ey Hanzala, (insan bu!) bazen öyle bazen böyle!’” (İM4239 İbn Mâce, Zühd, 28)

Ebû Hüreyre’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav), 1521. “Ben sadece doğruyu söylerim.” buyurdu. Sahâbeden bazıları, “Yâ Resûlallah! Sen bize şaka yapıyorsun ama!” dediler. Bunun üzerine Peygamber (sav), “Ben, sadece doğruyu söylerim.” buyurdu. (HM8462 İbn Hanbel, II, 341)

Abdurrahman b. Ebû Leylâ’nın Hz. Muhammed’in (sav) ba-1522. zı sahâbîlerinden işittiğine göre, (bir sahâbînin, arkadaşını şaka yapmak amacıyla korkuttuğunu duyunca) Hz. Peygamber (sav), “Bir Müslüman’ın diğer bir Müslüman’ı korkutması helâl olmaz.” buyurmuştur. (D5004 Ebû Dâvûd, Edeb, 85)

Ebû Hüreyre’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle 1523. buyurmuştur: “Yarış ancak ok atmada ya da at veya deve koşturmada yapılır.” (N3615 Nesâî, Hayl ve sebk ve ramy, 14)

Hz. Âişe’nin anlattığına göre, kendisi bir kadını ensardan bir 1524. adamla evlendirmişti. (Düğün merasimi esnasında) Allah’ın Peygamberi (sav), “Âişe! Sizin eğlenceniz yok mu? Oyun ve eğlence ensarın hoşuna gider.” buyurmuştu. (B5162 Buhârî, Nikâh, 64)

Ukbe b. Âmir’in işittiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyur-1525. muştur: “...Ancak üç çeşit eğlence vardır: Kişinin atını eğitmesi, eşi ile hoş vakit geçirmesi, yayı ve oku ile atış yapması...” (D2513 Ebû Dâvûd, Cihâd, 23)

BAYRAM SEVİNÇ ve COŞKU GÜNLERİ