Enes b. Mâlik’ten (ra) nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) 1549. şöyle buyurmuştur: “Hiçbiriniz başına gelen bir sıkıntıdan dolayı ölümü istemesin. Eğer mutlaka isteyecek olursa, ‘Allah’ım, yaşamak benim için hayırlı olduğu sürece beni yaşat, ölüm benim için hayırlıysa canımı al!’ desin.” (B5671 Buhârî, Merdâ, 19)

Ebû Hüreyre’nin naklettiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle bu-1550. yurmuştur: “Ölmek üzere olanlarınıza, ‘Lâ ilâhe illâllâh’ (sözünü) telkin edin.” (M2125 Müslim, Cenâiz, 2)

Abdullah (b. Mes’ûd) tarafından (ra) nakledildiğin1551. e göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: “(Ölenlerin ardından) avuç içi ile yanaklarını döven, yakalarını yırtan ve câhiliye âdeti olarak bağırıp feryat eden kimse bizden değildir.” (B1294 Buhârî, Cenâiz, 35)
Hz. Ali’nin naklettiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyur-1552. muştur: “Kim bir ölüyü yıkar, onu kefenler, (kefenine) güzel koku sürer, (cenazesini) taşır, cenaze namazını kılar ve ölünün üzerinde gördüğü (olumsuz şeyleri) yaymazsa anasından doğduğu gibi günahlarından arınmış olur.” (İM1462 İbn Mâce, Cenâiz, 8)

KABİR EBEDİYETE AÇILAN KAPI