Câbir b. Abdullah’tan rivayet edildiğine göre, Resûlullah (sav) 342. şöyle buyurmuştur: “Kim ezanı işitince, ‘Ey bu mükemmel davetin ve kılınan namazın Rabbi olan Allah’ım! Muhammed’e sana yaklaştıran her türlü vesileyi ve fazileti ihsan et. Onu, kendisine vaad etmiş olduğun Makâm-ı Mahmûd’a kavuştur.’ derse kıyamet günü şefaatim ona helâl olur.”
 (B614 Buhârî, Ezân, 8; D529 Ebû Dâvûd, Salât, 37)

İbn Ömer (ra) anlatıyo343. r: “İnsanlar Kubâ Mescidi’nde sabah namazı kılarlarken birisi geldi ve ‘Allah, Hz. Peygamber’e (sav), Kâbe’ye yönelmesini emreden bir Kur’an âyeti indirdi. ‘Siz de Kâbe’ye yönelin.’ dedi. İnsanlar da Kâbe’ye yöneldiler.” (B4488 Buhârî, Tefsîr, (Bakara) 14)

Atâ’nın işittiğine göre, İbn Abbâs şöyle demişti344. r: “Hz. Peygamber (sav) (Mekke’nin fethedildiği gün) Kâbe’ye girdiği zaman her köşesinde dua etti. Oradan çıkıncaya kadar da namaz kılmadı. Dışarı çıkınca Kâbe’nin önünde iki rekât namaz kıldı ve ‘İşte kıble!’ buyurdu.” (B398 Buhârî, Salât, 30)

Ebû Zer’den nakledildiğin345. e göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Kul, namazında etrafıyla ilgilenmediği sürece, Yüce Allah kuluna yönelir. Kul namazında etrafıyla ilgilenmeye başladığında, Allah da ondan yüz çevirir.”
 (D909 Ebû Dâvûd, Salât, 160-161)

KÂBE ALLAH’IN EVİ